مدیریت ترافیک شهر اهواز نیازمند بازنگری است

شاید به ظاهر بیش از سایر زیرساختهای شهر اهواز، شهروندان به نگهداشت آن از جمله جمع آوری پسماند، فضای سبز شهری، رفت و روب و یا روکش آسفالت معابر توجه داشته باشند .

اما مسئله ترافیک اهواز و ابعاد حمل و نقل عمومی، حجم ترافیک شهری، پارکینگ، تقاطع های هوشمند و.. از وظایف زیر مجموعه مدیریت ترافیک شهر اهواز هستند که نابه‌سامانی این حوزه موجب نارضایتی گسترده در میان شهروندان شده است.

✍پایگاه خبری تحلیلی خوزتاب | khuztab؛

از سرعتگیرهای غیراستاندارد که قاتل سلامت خودروها هستند تا فقدان تابلوهای ترافیکی در نقاط حساس

به واسطه نقش پررنگ شهرداری ها در اداره امور شهر، مسایل مربوط به ترافیک را به معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری می سپارند و این معاونت سیطره وسیعی بر مجموعه عظیم مسایل مرتبط با ترافیک شهر دارد اما همانطور که ذکر شد این مجموعه در طول سالیان گذشته موفقیت چندانی نداشته است و در سالهای اخیر رو به افول نیز نهاده است.

بررسی خط مشی و برنامه های كلی ترافیک شهر اهواز که برای بهبود و ايمن سازی عبور و مرور و حمل و نقل مسافر و نیز نظارت كلی در جهت ايجاد نظام ترافيكی مطلوب در شهر صورت می گیرد در شهر اهواز دارای نواقص زیادی است و نشان از بحران مدیریتی کلان این شاخه از مدیریت شهر دارد.

وظایفی که از نظارت و برنامه ريزی در جهت فراهم آوردن آسايش و آرامش مسافران درون شهری تا نظارت و هماهنگی در برنامه ريزی در جهت ساماندهی ترافيک و ايمن سازی معابر و تقاطع ها را در بر می گیرد اما متاسفانه در سالهای اخیر به دليل عدم موفقیت در بهبود زیرساختها، شهر را به عقب نیز سوق داده است.

مدیریت ترافیک شهر اهواز نه تنها بهبودی در وضعیت گره های ترافیکی شهر صورت نداده است و شاید در جهان تنها این شهر اهواز باشد که دو پل بن بست (سوم و چهارم) دارد بلکه تنها راه کنترل رفت و آمد خودروها را استفاده از سرعت گیرهای متعدد و غیراستاندارد دیده که مدیریتی عقب تر از جهان سوم به نمایش گذاشته است.

استفاده از سرعتگیرهای غیراستاندارد در مکانهای نامناسب همچون ورودی پل و معابر اصلی شهر که بعضا موجب تصادف و واردشدن خسارت به شهروندان می‌شوند تا جایی که اخیرا صدای عضو جدید شورای اسلامی شهر اهواز را نیز درآورد و باعث انتقاد وی از وضعیت موجود شهر اهواز شد.

سرعتگیرهایی که بدون تابلوهای هشدار دهنده شیب تندشان قاتل جلوبندی و در برخی نقاط میخ های برجامانده از بدنه شان نیز بلای جان لاستیک خودرو شهروندان است.

در کنار فقدان عزم جدی در بهبود وضعیت ترافیکی خودروهای کلانشهر اهواز، برنامه ریزی برای ايمن سازی معابر عابرين پياده و دوچرخه سواران صورت نگرفته است تا جایی که برخی پل های عابرپیاده فاقد حفاظ کناری هستند که امکان سقوط عابرین هنگام گذر از آنها وجود دارد.

همچنین در شرایطی که در بسیاری از کلانشهرها فرهنگسازی برای استفاده از دوچرخه یکی از مهمترین اولویت های مدیریت ترافیک شهر است؛ در شهر اهواز نه تنها هیچ برنامه ای برای ایجاد لاین دوچرخه سواری وجود ندارد بلکه مخاطرات فراوانی اندک دوچرخه سوار را در خیابان ها و معابر غیراستاندارد تهدید می کند.

امید است شهردار جدید و شورای انقلابی شهر اهواز در آغازین روزها و هفته های فعالیت خود، به جد مسایل مربوط به حوزه ترافیکی شهر اهواز را که عموما در مسایل مدیریتی گویا دچار سياسی کاری و باندبازی هاست را در دستور کار قرار دهد و در صورت لزوم با تغییرات مدیریتی برگ تاریخی جدیدی را برای توسعه شهر اهواز رقم بزنند.