به بهانه مبارزه با خشونت

به بهانه مبارزه با خشونت

خشم احساسی است که به صورت بدنی و هیجانی ( کلامی و غیر کلامی ) ابراز می شود . خشم واکنش طبیعی ارگانیسم نسبت به شرایطی است که فرد دچار ناکامی می گردد . این احساس می تواند از یک احساس خفیف ناخوشایند تا یک احساس شدید عصبانیت باشد .

وقتی شدت خشم زیاد باشد و فراوانی داشته باشد و از طرفی نحوه ی ابراز خشم توسط فرد هم مناسب نباشد ، می تواند مشکل ساز شود .
معمولا افراد وقتی خشمگین می شوند به یکی از سه روش زیر متوسل می شوند .

۱- برخی افراد هنگام خشم سعی می کنند آن را نشان ندهند . آن ها به شدت رفتار خود را کنترل کرده و هیچ علامتی از عصبانیت نشان نمی دهند . گفته می شود این افراد خشم خود را فرو می خورند .

۲- برخی افراد هنگام احساس خشم ، رفتارهای پرخاشگرانه ای از خود نشان می دهند . ( داد می زنند ، ناسزا می گویند ، کتک می زنند ، وسایل را پرت می کنند یا می شکنند و با رفتار خود به دیگران و وسایل آسیب می زنند) .

۳ – برخی از افراد علی رغم احساس خشم ، کاری نمی کنند که به فرد مقابل آسیب بزنند ولی احساس خود را نشان داده و خواسته ی خود را ابراز می کنند . به این رفتارها ، رفتارهای قاطعانه می گویند . رفتارهای قاطعانه ، رفتارهایی هستند که فرد با استفاده از آن احساس و خواسته ی خود را ابراز می کند ، بدون این که به حقوق دیگران لطمه ای بزند .

انسان های منطقی ، فرهیخته و مصلح معمولا از روش سوم برای مقابله با خشم استفاده می کنند . آن ها بدون تهدید و ناامن کردن محیط پیرامون و این که به افراد و اشیاء اطراف خود آسیب وارد کنند یا نقش بازی کنند ، احساسات خود را ابراز می کنند و رفتاری روشن و قاطع از خود نشان می دهند/ جمشید کمایی