قوم گرایی یکی ازعوامل عدم توسعه یافتگی خوزستان

قوم گرایی یکی ازعوامل عدم توسعه یافتگی خوزستان

یادداشت از اکرم جلیلی مسئول کارگروه مالی و پشتیبانی مجمع جوانان نواندیش و مدرس دانشگاه

توسعه امریست نرم افزاری نه سخت افزاری در ابتدا همه ی مسئولین باید پاسخگوی این سوال باشند که چرا از ظرفیت قشر جوان و تحصیل کرده استان که علاوه بر علم ، انگیزه زیادی دارند استفاده نکرده اند؟
زیر ساخت توسعه همه جانبه، توسعه فرهنگی است چه اقدامی در این مورد انجام داده اند؟
خوزستان ظرفیت های زیادی برای توسعه اقتصادی دارد که متاسفانه مورد توجه قرار نگرفت
۱صنایع پتروشیمی
چرا شرکتهای جانبی پتروشیمی در خوزستان وجود ندارد؟
۳ ظرفیت شیلات
۴ صنایع فولاد
۵صنعت نفت و پالایشگاه

مساله بعد آلایندگی های محیط زیستی هست که دراین استان وجود دارد و آینده استان را در خطر قرار داد ، وجود۲۱ پتروشیمی در یک شهر ، آلایندگی های زیست محیطی چاههای نفت، فولاد پالایشگاه و …
سهم دو از هزار نفت در کجا خرج میشود و چرا کمربند سبز شهرهای صنعتی تاسیس نشد؟
که در مورد هر کدام چندین مقاله میشود نوشت
با داشتن این منابع چرا خوزستان همچنان در فقر و جزء ۵ استان محروم کشور هست؟

آیا دلیلی جز عدم کفایت مدیران و مسئولان خوزستان وجود دارد؟
یکی از مهمترین معضلات استان‌ قوم گرایی هست (در مسائل سیاسی و بخصوص انتخابات)

قوم گرایی و عدم توجه به شایسته سالاری یکی از علل عقب ماندگی خوزستان می باشد؛
قوم گرایی ، نبود برنامه و مدیریت ضعیف باعث شده که ملاک انتخاب مدیران و مسئولان عدم توجه به شایسته سالاری و صرفا مسائل قومی هست(لابی نماینده هایی که با رای قومی بالا رفتند دلیل اصلی است)
ایجاد رقابت های قومی در سمت های مدیریتی و چالش پروژه های قومیتی در سطح کلان
باعث شده تا هر مدیری که سکان مدیریتی در استان را بدست می گیرد صرفا بدون هدف و برنامه به دنبال منافع فردی خود و اطرافیانش باشد.

باتوجه به مباحث روز گذشته در جلسه مدیریت توسعه و برنامه ریزی فشار مدیران فاقد صلاحیت از نظر دانش و شناخت برنامه مدیریتی از سوی قومیت ها زیاد است.
قوم گرایی باعث شده تا نخبگان هم به تفرقه های قومی دامن زده ودر جذب آرای قومی تلاش کنند و باعث شده نتوانیم نمایندگانی در خور شأن این استان انتخاب کنیم
بنابراین نمایندگانی انتخاب می کنیم که هدفشان پیگیری منافع این استان و نفوذ در بدنه دولت و لابی های قدرتمند نیست؛
دغدغه ی آن ها استخدام در این اداره و آن اداره ، جابجایی مدیران و گماشتن نیروهای خود است.
هنگامی که ملاک انتخاب شایستگی افراد نباشد و گزینش براساس قومیت و لابی سیاسی است چطور می توان انتظار داشت استان از نظر توسعه پیشرفت داشته باشد.
از طرفی فرهنگ مطالبگری در استان ما درست نهادینه نشده و گاها اگر مطالبه ای صورت می گیرد فقط در راستای منافع شخصی می باشد و هیچ تلاشی از سوی افراد و نهادهای دیگر برای مطالبگری مشکلات عمومی در سطح استان انجام نمی گیرد.