برای المپیكی شدن پاورلیفتینگ لحظه شماری می كنم

مقدمه:

به گزارش پایگاه خبری خوزتاب، همکار نفتي در شرکت بهره برداري نفت و گاز مسجدسليمان که ۲۰ سال است ورزش را سرلوحه کار خود قرار داده است و در رشته بدنسازي فعاليت مي کند، باز هم پرچم کشورمان و نفت را در مسابقات بين المللي برافراشته کرد. محسن شهني فيض که ۲۰ سال از حضورش در نفت مي گذرد،طي سالهاي اخير همواره باعث افتخار نام نفت در رشته پاورليفتينگ در مسابقات داخلي و بين المللي بوده است، قهرماني در مسابقات آسيايي قزاقستان (۲۰۱۹) بهانه اي شد تا با اين قهرمان ملي نفتي گفت و گويي داشته باشيم که با هم مي خوانيم.

بیوگرافی ؟

محسن شهنی فیض متولد ۱۳۵۸ از شهرستان مسجدسلیمان هستم، با ۲۰ سال سابقه، کارمند شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجد سلیمان هستم و هم اکنون در اداره امور ورزش این شرکت مشغول به کار مي باشم، حدود ۳ ماه است که به عنوان رئیس هیئت بدنسازی شهرستان مسجدسلیمان نیز انتخاب شده ام، متاهل و داراي يک فرزند پسر

از چه سالی رشته ورزشی پرورش اندام را شروع کردی و اولین مربی شما چه کسی بود و چه عواملی باعث شد تا این رشته را انتخاب کنید؟

ورزش بدنسازی را از سال ۷۹ در شهرستان اهواز زیر نظر زنده یاد قاسم حمیدی قهرمان پروش اندام ایران به مدت یک سال آغاز کردم و از سال ۱۳۸۰ زیر نظر شهرام داراب پور در شهرستان مسجدسليمان به فعاليت در اين رشته ادامه دادم که اين امر همچنان تداوم دارد، من علاقه شدیدی به رشته وزنه برداری داشتم اما باتوجه به اينكه در سن ۲۲ سالگي اين تصميم را گرفتم بدن من انعطاف كامل را براي اين رشته نداشت و همانطور كه مي دانيد بهترین سن برای شروع وزنه برداری سن نوجوانی است، به همین علت با راهنمایی بزرگان وزنه برداری آن زمان، به رشته قدرتی و بسیار سنگین پاورلیفتینگ روی آوردم.

مهمترین عناوینی که تا کنون کسب کرده ای ؟

اولین مسابقه رسمی خود را در سال ۱۳۸۳ در شهرستان شیراز انجام دادم در اين مسابقات مقام سوم را کسب کردم، پس از آن چندین عنوان اول تا سوم را در مسابقات کشوری در رشته پاورلیفتینگ و پرس سینه و همچنین چندین عنوان قهرمانی و قهرمان قهرمانان را در سطح استان کسب نمودم،
مهمترین عناوین بین المللی سال ۲۰۱۱ در ژاپن در مسابقات قهرمانی آسیا بود که مقام چهارم را کسب کردم، سال ۲۰۱۶ در هندوستان مقام سوم مسابقات پاورلیفتینگ آسیا را کسب نمودم، سال ۲۰۱۸ در مسابقات جهانی آرنولد کلاسیک ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی مقام دوم را کسب کردم و نهایتا در سال ۲۰۱۹ موفق به کسب مدال طلای مسابقات پاورلیفتینگ قهرمانی آسیا در آلماتی قزاقستان و همچنین مقام سوم قهرمان قهرمان (اورال) شدم.

الگوی شما دراین رشته کیست و چه توصیه ای به افرادي که علاقمند به پاورليفتينگ هستند، دارید؟

از ابتدا در ورزش سعی کردم اخلاق را سر لوحه کار خودم قرار بدهم و احترام به پیشکسوت مهترین رکن اخلاقی در ورزش است و در این راستا آقای شهرام داراب پور قهرمان و رکورددار وزنه برداری سرعتی و پاورلیفتینگ ایران که چندین سال مربی بنده بودند چه در ورزش و چه در اخلاق که سرآمد بود، سعی کردم ايشان را الگوی خود قرار دهم.

اولين توصیه من به افراد علاقه مند به رشته پاورلیفتینگ اين است که مربي اي را انتخاب کنند که به علم و دانش روز پاورلیفتینگ تسلط کامل داشته باشد و از افراد مربی نما و قهرمانان مجازی و تو خالی دوري کنند تا در آینده به مشکل بر نخورند.

شما در آذر ماه امسال و در مسابقات آسیایی قزاقستان حضور پیدا کردید، از سطح مسابقات، حریفان ، رکورد و عنوانی که کسب کردی بیشتر بگوييد

در مسابقات پاورلیفتینگ آسیا در آدر ماه امسال در قزاقستان در حرکت اسکات مدال طلا کسب کردم، در پرس سینه با اختلاف ۲ و نیم کیلو نسبت به نفر اول مدال نقره و در حرکت ددلیفت نیز مدال طلا و نهایتا در مجموع با ۶۳۰ کیلوگرم مدال طلای مسابقات را بدست آوردم.

حریفانم از کشور قزاقستان، ازبکستان، سریلانکا، ترکمنستان، هند، امارات و چند کشور دیگر بودند، در اين دوره از رقابت ها دو حریف بسیار قدرتمند از کشور قزاقستان با عنوانین متعدد آسیایی و جهانی داشتم که در نهايت دوم و سوم شدند.

از چه سالی به مربیگری و داوری در پاورلیفتینگ مشغول فعالیت هستی و تا کنون در کدام مسابقات بین المللی به عنوان داور و مربی حضور داشته اید؟

از همان سالهای ابتدایی شروع ورزش قهرمانی در کنار آمادگی مسابقاتي که داشتم، به صورت جدی با نوجوانان و جوانان علاقه مند به این رشته به صورت تخصصی پاورلیفتینگ کار میکردم و قهرمانان زیادی به این جامعه در تمام رده های سنی تحویل دادم و در تمام مسابقات استانی و کشوری داوری می کردم، مدرک بین المللی مربیگری در رشته بدنسازی و تغذیه در ورزش در سال ۲۰۱۷ اخذکردم، مدرک داوری درجه ۲ بین المللی خود را در سال ۲۰۱۸ از فدراسیون جهانی دريافت کردم و در مسابقات جهانی ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی پرس سینه آسیایی امارات سال ۲۰۱۸ داوری و نهایتا در سال ۲۰۱۹ در مسابقات آسیایی قزاقستان هم به عنوان مربی تیم ملی هم به عنوان داور در این مسابقات حضور داشتم.

بزرگترین آرزوی شما در رشته پاورلیفتینگ چیست و شیرین ترین و تلخ ترین خاطره شما در ورزش چیست؟

بزرگترین آرزوی ورزشی من ورود رشته ورزشی پاورلیفتینگ به مسابقات المپیک است که جایگاه واقعی این رشته مهیج و پرطرفدار در دنیا محسوب می شود و به عبارت بهتر برای المپیکی شدن رشته لحظه شماری می کنم.

تلخ ترین خاطره ورزشی ام خبر فوت زنده یاد قاسم حمیدی اولین مربی دوران ورزشیم و شیرین ترین خاطره برافراشته شدن پرچم مقدس و پخش سرود مقدس جمهوری اسلامی ایران پس از اهدا مدال قهرمانی ام در مسابقات آسیایی در کشور قزاقستان بود که با هیچ زبانی نمي توانم آن را توصيف کنم.

مصائب و سختی های رشته پاورلیفتینگ ؟

پاورلیفتینگ ورزش رکوردی است و براي تمرينات روزانه وزنه هاي زيادي را بايد جابجا کنيم، از این رو تغذیه و استراحت از یک جهت حرف اول را میزنند و از طرفی استفاده از وسایل حمایتی استاندارد از جمله زانوبند، کمربند، مچ بند و وسایل حمایتی مورد تایید فدراسیون مربوطه و نهایتا تمرین با وسایل استاندارد تمرین مانند میله هالتر، رک اسکات و پرس سینه مخصوص این رشته، عدم رعایت هر کدام از مسائل بالا باعث آسیب دیدگی شدید ورزشکار و نهایتا فاصله از رشته پاورلیفتینگ مي شود.

به عنوان يک ورزشکار قهرمان از مسئولين و دست اندرکاران ورزش خوزستان و ورزش وزارت نفت چه انتظاراتي داريد؟

با توجه به اينکه پاورلیفتینگ ورزش بسیار سنگین و پرهزینه است و تجهیزات گرانقیمتی دارد و بدون حمایت و پشتوانه ادامه فعاليت در این رشته بسیار سخت است، تمامی تمریناتم را در طول مسابقات با وسایل غیر استاندارد تمرین میکنم و به خاطر هزینه بسیار زیاد، تهیه کردن آنها برایم غیر ممکن است و امیدوارم مسئولین به کمترین خواسته ما که داشتن وسایل استاندارد تمرین است نیم نگاهی داشته باشند تا ديگر دغدغه تمرین با وسایل غیر استاندارد را نداشته باشیم .

حرف پایانی؟

در پایان از شما به جهت پوشش اخبار ورزشی و حمایت از قهرمانان تشکر می کنم ، تمرینات خود را برای مسابقات جهانی در خرداد ماه سال آینده در کشور بلاروس شروع کردم و ان شاالله با دعای خیر مردم که همیشه لطف آنها شامل حال بنده بوده در اين مسابقات نيز مدال كسب كنم، اين را نيز عنوان كنم كه پس از کسب عنوان قهرماني در مسابقات آسيايي قزاقستان از طرف مسئولین شهرستان مسجدسلیمان حتي يک پيام تقدير يا تبريک دريافت نكردم كه از اين بابت از آنها گله مندم.