بسیجیان سرخ پوش؛ رزمندگان بی سنگر

بیش از دو ماه پیش بود که پای صحبت های مهندس قنبری رئیس سازمان ایمنی و آتش نشانی اهواز نشستم و از مشقت های خدمت در بحران کرونا شنیدم.
هر چند دقیقه یکبار در بیسیم چیزی می گفت و سرفه ای می کرد و حرفش را ادامه می داد.
آنموقع که هنوز کرونا برایمان ناشناخته تر و مخوف تر بود؛ پس از توجه به حال نزار قنبری و سرفه هایش، کمی از ایشان فاصله گرفتم! رو به من کرد و گفت: نگران نباش؛ رفته ام پیش دکتر و تشخیص دادند که ریه ام بخاطر کلر موجود در مواد ضدعفونی کننده آسیب دیده و کرونا ندارم.
گفتم: حتما چهره ی رنجور و رنگ پریده ات هم … ، که ادامه داد: آره مال بیخوابی و خستگیِ و تازه من اوضاعم خیلی خوبه و بچه ها داغونن.
سی چهل تا از بچه ها ریه شون آسیب دیده و برخی مسمومیت گوارشی دارند بخاطر تماس دائم و استنشاق مواد شیمیایی که با آن اماکن را ضدعفونی می کنیم. چندین نفر از بچه ها هم بستری هستند.
آن زمان که دیدمش در به در بدنبال تهیه ی ماسک و لباس برای کارکنانش می گشت و از اینور و آن ور جور می کرد از آنها محافظت کند.

می گفت طبق استاندارد، همینجوری ۵۰۰ نفر نیرو و ۱۲۰ خودرو و ۱۰ تا ایستگاه کم داریم و شهرستان کارون و تا شعاع ۶۰ کیلومتری اطراف اهواز را هم پوشش می دهیم!
اطفا حریق می کنیم و آتش و انفجار را خاموش می کنیم.
امداد و نجات انجام می دهیم و از زیر آوار و درون چاه و … نجات می دهیم.
غواصی می کنیم و رودخانه را هم پوشش می دهیم.
وقتی نیاز است خیابان و اماکن را شستشو می دهیم و در ریزگرد و گردوخاک هم در خط اولیم.
در پس زدگی فاضلاب و تجمع آبهای سطحی اقدام می کنیم.
الان هم بچه ها با انجام همان وظایف؛ همزمان به ضدعفونی وسیع و مستمر اماکن و بیمارستانها و محلات و بازارها مشغولند؛ و اولین آتش نشانی در کشور هستیم که به این کار شتافته ایم.

آن شب با قنبری خداحافظی نکردم چون نمی دانم چه اتفاقی افتاد که به سمتی دوید و به سر ماموریتش رفت!

اخیرا برای اینکه از سلامتش جویا بشوم به قنبری تلفن کردم. حالش را که پرسیدم گفت خوبم؛ اما اولین شهید خدمت استان _ شهید یونس حمیدی زاده _ را در بحران کرونا تقدیم کردیم و ۳۴ نفر از بچه ها کرونا گرفته اند و حال چهار پنج نفرشان خوب نیست؛ دعا کنید.
گفتم خدا خیر داده چرا این اخبار منتشر نمی شود؟ چرا پروتکل ها را رعایت نمی کنید که جانتان به خطر نیوفتد؟!
گفت: خدا خیرداده! مگر می شود مثلا بروی امداد و نجات و مصدومی را بغل کنی و فاصله اجتماعی را رعایت کنی؟!
تا الان با حدود سه میلیون لیتر مواد ضدعفونی محلات و اماکن را ضدعفونی کرده ایم؛ مگر می شود چندین ساعت با تجهیزات حداقلی در نقاط قرمز کار کرد و مطمئن بود که یه ترشحی در اثر فشار آب از دیوار و اجسام به ما بر نمی گردد؟!
تا یک حدی می شود کنترل کرد و باقی اش با ما نیست و مجبوریم توکل کنیم.
در آخر هم گفت: به صلاح نیست که خیلی روی این صدماتی که آتش نشانی دیده زوم بشود؛ شما هم لطف کن زیاد به این قضیه نپردازید!

ایندفعه هم متوجه نشدم خداحافظی کردیم یا نه!
چون اونور خط سر و صدای زیادی می اومد و قنبری به بچه های عملیات پیوست.

وقتی قطع کرد به فکر رفتم و به یاد آیه ۶۹ از سوره مبارکه عنکبوت افتادم.
وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ 
و آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد؛ و خداوند با نیکوکاران است.

امیدوارم مردم با رعایت کردن دستورالعمل ها بخصوص در عید فطر، سپاسمند این بسیجی ها با کاورهای سرخ و زردشان باشند؛ و جان این رزمندگان بی سنگر را کمتر به خطر بیاندازند.
نیز صنایع عظیم منطقه در جهت حمایت این مجموعه خدوم و رفع کاستی هایشان قدم بردارند.

صلواتی هدیه می کنیم به نیت شادی ارواح تمام شهدای خدمت بخصوص در بحران اخیر؛ و سلامتی همه ی جانبازان و مجروحان عرصه ی خدمت و دفاع از سلامت مردم.

نیماقاسمی/۲۱ رمضان، اهواز